International Women’s Day, het perfecte moment om onze collega Ans eens in het zonnetje te zetten! Meer dan 30 jaar geleden startte ze bij Grabowsky en ze is het voorbeeld van een vrouwelijke IT-pionier!
Ans, wanneer en hoe ben je in de wereld van IT en Grabowsky terecht gekomen?
Eind jaren '80 rondde ik mijn studie in de fysische geografie af. Het was een lastige tijd om werk te vinden. De computerrevolutie stond op het punt van uitbreken en ik werd één van de academici die werden omgeschoold naar de IT. Ik zat als enige vrouw met dertien mannen in de eerste technische IT-omscholingsgroep.
Tijdens het solliciteren naar banen, zag ik mannen die met mindere cijfers geslaagd waren, wél mooie toepasselijke banen aangeboden krijgen, terwijl dit voor mij niet gold. Voor mij werd met enige moeite een baantje op de helpdesk bedacht. Maar daar nam ik geen genoegen mee.
Ik kende de eigenaar van Grabowsky persoonlijk; zodoende ben ik bij Grabowsky terecht gekomen. Die durfde het wel aan met een vrouw. De eerste paar jaar zijn we met zijn drieën geweest. En als één van de drie ben je meteen gelijkwaardig. Dat heeft ook aan mijn loyaliteit voor Grabowsky bijgedragen.
Er heerste altijd wel een mannensfeertje met de bijhorende grappen. Wij (ik en Monique, die een paar jaar later als volgende vrouw bij Grabowsky kwam en er ook nog steeds werkt), vonden dit destijds niet storend; we waren 'one of the guys'. En kijkend naar de normen en waarden van toen, vonden we dat niet storend. Vergelijk je het met de huidige normen en waarden, dan is het goed dat dat verandert. Binnen Grabowsky heb ik mij overigens nooit gediscrimineerd of ongemakkelijk gevoeld. Dat was bij klanten soms wel anders, dan moest je jezelf echt wel bewijzen.’’
Hoe uniek was je als vrouw? Hoe was dat voor jou?
Ik was altijd de enige of één van de zeer weinige vrouw in de groep, of het nu tijdens mijn studie was of later in mijn carrière bij Grabowsky. Het was een uitdaging, maar ook een kans om mijn stempel te drukken op een industrie die gedomineerd werd door mannen.
In mijn beginjaren was het streven naar meer werkende vrouwen als vrouwenemancipatie onderdeel van het feminisme. Tegenwoordig wordt dit inclusie genoemd; een ander, man-vriendelijker, woord. Maar helaas zijn vrouwen in de IT nog steeds een uitzondering, vooral in Nederland.’
Wat voegen vrouwen toe voor jou?
Vrouwen zijn belangrijk. Omdat als je in welke omgeving dan ook, een aantal vrouwen toevoegt, de sfeer verandert. Dan verandert de aanpak van problemen ook. Dan wordt het vanzelfsprekend dat er méér manieren zijn om een bepaald probleem aan te pakken.
Het is dus niet alleen een kwestie van inclusie, maar van het erkennen van de waarde die vrouwen toevoegen aan teams. Dat je samen verder komt.
In Nederland vooral heb je dat vrouwen in veel beroepen als ‘’minder’’ gezien worden en ik ben in mijn hele carrière, ook al in mijn studietijd trouwens, mij er heel erg bewust van geweest dat mannen en vrouwen absoluut verschillend zijn. Wij zijn anders; ons brein werkt anders, wij pakken problemen op een andere manier aan. Maar wij zijn absoluut gelijkwaardig. En die gelijkwaardigheid, dáár moet je naartoe.
Welke ontwikkelingen heb je gezien de afgelopen jaren wat inclusie betreft?
Hoewel er nog steeds 'mannenbolwerken' zijn, is er wel degelijk vooruitgang geboekt. Vroeger voelde ik me soms gediscrimineerd en moest ik me dubbel bewijzen als vrouw. Of wanneer je meeging naar een klant, die zich steevast naar mijn jongere, mannelijke collega richtten en dan heel verbaasd opkeken wanneer ik de leiding overnam. Maar binnen Grabowsky heb ik me altijd gewaardeerd gevoeld. En door de ontwikkeling van Grabowsky waardoor ik telkens weer met nieuwe technologieën en producten heb leren werken, is het hier nooit saai geworden.
De regering probeert al jaren vrouwen te interesseren voor technische beroepen. Als je kijkt naar de cijfers van vrouwen binnen de IT, dan doen wij het in Nederland hartstikke slecht. Wij hebben nog steeds een politieke partij die geen vrouwen toelaat in bestuurlijke functies. Ook het aantal vrouwen dat deeltijd werkt, is (te) hoog; dat komt volgens mij doordat kinderopvang hier nog steeds niet goed geregeld is.
Langzaamaan wordt geaccepteerd dat mannen ook deeltijd gaan werken. Vroeger had dat gevolgen voor zijn carrière; als je deeltijd werkte, kwam je sowieso niet in aanmerking voor een managementfunctie. En dat is nu gelukkig aan het omslaan.'
Heb je nog tips voor vrouwen die aan het begin van hun carrière staan?
Laat je niet misleiden; je bent anders dan een man, en dat is juist een kracht. Misschien is jouw manier zelfs wel beter. Maar het belangrijkste is dat we vanaf heel jonge leeftijd jongens en meisjes gelijk behandelen en dezelfde kansen geven. Dat doorbreekt oude patronen en zorgt voor een cultuurverandering. Nog steeds starten mannen in dezelfde schaal vaak hoger en krijgen ook meer salarisverhogingen. Graag wil ik jonge vrouwen meegeven dat zij daar goed op moeten letten.
Ans, hoe ziet het er over 30 jaar uit?
Er is een verschuiving aan de gang, maar het is belangrijk dat deze ook praktisch haalbaar is. Er moet meer bewustwording komen en er moeten faciliteiten zijn, zoals goede kinderopvang, die vrouwen de kans geven om zich grenzeloos te ontwikkelen. Het gaat niet alleen om de IT-sector, maar om een bredere culturele verschuiving waarbij mannen en vrouwen gelijke kansen krijgen. En dat begint al vanaf de geboorte.
